οικητικός

οικητικός: οἰκητικός, -ή, -όν (Α) [οικητής]

1. (σχετικά με ζώα) αυτός που είναι συνηθισμένος σε μόνιμη διαμονή, σε σταθερή κατοικία, κατοικίδιος («[τῶν ζῴων] τὰ μὲν οἰκητικά, τὰ δὲ ἄοικα», Αριστοτ.)

2. αυτός που χρησιμεύει ως τόπος διαμονής ή αυτός που είναι κατοικήσιμος, κατάλληλος για διαμονή.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

οἰκητικά — οἰκητικός accustomed to a fixed dwelling neut nom/voc/acc pl οἰκητικά̱ , οἰκητικός accustomed to a fixed dwelling fem nom/voc/acc dual οἰκητικά̱ , οἰκητικός accustomed to a fixed dwelling fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκητικόν — οἰκητικός accustomed to a fixed dwelling masc acc sg οἰκητικός accustomed to a fixed dwelling neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκητικοῖς — οἰκητικός accustomed to a fixed dwelling masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκητική — οἰκητικός accustomed to a fixed dwelling fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Academic Dictionaries and Encyclopedias